Dünya, insana hem nimet hem de imtihan yönüyle seslenen bir sahnedir. Kimi günler sevinçlerimizi paylaşır, kimi günler acılarımızı çoğaltır. Bazen yol düzgün, bazen engebelidir. Ne kadar güçlü görünürsek görünelim, insanın acziyetini hatırlatan anlar vardır. İşte o anlarda müminin sığındığı en emin kapı, Cenâb-ı Hakk’ın rahmet ve kudret kapısıdır. Allah’a sığınmak, sadece zor zamanlarda edilen bir dua değildir. Mümin için bu, hayatın her anını kuşatan bir bilinç hâlidir. Sevinirken O’na sığınmak şükrün; üzülürken O’na sığınmak sabrın; karar verirken O’na sığınmak hikmetin ifadesidir. Çünkü biliriz ki gücümüz sınırlı, imkânlarımız kayıtlıdır; fakat Allah’ın kudreti sonsuzdur. İnsanı en çok yoran şey çoğu zaman dış dünyadaki zorluklar değil, iç dünyasında biriken ağırlıklardır. Korkular, kaygılar, belirsizlikler Hepsi insanın kalbinde sessiz fırtınalar koparır. Bu fırtınaları dindiren en büyük huzur, kalbi Allah’a bağlamakla gelir. Allah, kalplere huzur indirendir müjdesi, müminin sığınak olarak seçtiği kapının ne kadar güvenilir olduğunu hatırlatır. Daima Allah’a sığınmak, yalnızca dua etmek değil O’nun koruyuculuğuna güvenip, O’nun çizdiği yol üzere yaşamaktır. Bir söz söylemeden önce doğruluk adına, bir adım atmadan önce helâl-haram hassasiyeti adına, bir karar vermeden önce hayrın nerede olduğunu bulmak adına Allah’a yönelmektir. Mümin, böylece hem yanlışlardan korunur hem de Rabbine yakınlaşmanın huzurunu tadar. Bazen insanlar arasında bile sığınacak bir yer bulamadığımız olur. Dostluklar zayıflar, güç sahipleri değişir, planlar bozulur. İşte o anlarda müminin yüreğine şu hakikat doğar: Sığınılacak en sağlam kapı, değişmeyen kapıdır. Allah’ın merhameti ne zamana bağlıdır ne mekâna O, kulunu bilir, görür, duyar ve asla terk etmez. Müminin güveni de işte bu değişmeyen rahmete dayanır. Allah’a sığınmanın bir diğer boyutu da insanı kötülüklerden koruyan yönüdür. Nefsin arzuları, dünyanın aldatıcılığı, şeytanın vesveseleri Hepsi insanı bir anlık gaflete sürükleyebilir. Fakat Allah’a sığınan bir kalp, bu vesveselerin esiri olmaz. Çünkü her zorluğun başında ve sonunda Hasbünallahu ve ni‘mel vekîl diyebilmek, mümine hem güç hem de teslimiyet kazandırır. Hayatın dalgaları bazen büyüyebilir; ama Rabbine sığınan bir gönlün gemisi batmaz. Dünya değişir, şartlar değişir, insanlar değişir; fakat Allah’ın merhameti değişmez. Bu yüzden müminin en büyük huzuru, en derin güveni ve en sağlam dayanağı şudur; Ben Rabbime sığınırım; O bana yeter.