İnsanın kalbinde gizli olan niyet, yaptığı her işin değerini belirler, Bir söz, bir davranış, bir ibadet, Hepsi niyete göre anlam kazanır. Çünkü amellerin kabulü niyetlere bağlıdır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur, Ameller niyetlere göredir. Herkese ancak niyet ettiği vardır. (Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 1) Bu hadis, İslam’ın temelini anlatan en kısa ama en derin cümlelerden biridir. Bir insan, aynı ibadeti yapabilir; biri sevap kazanırken diğeri kaybedebilir. Çünkü biri Allah rızası için yapmıştır, diğeri ise gösteriş için. Allah katında görünene değil, kalpte gizlenene bakılır. Birine yardım edenin elini değil, o yardımı yaparken içinden geçen duyguyu ölçer Rabbimiz. Zira niyet, amelin ruhudur. Ruhsuz beden yaşamadığı gibi, niyetsiz amel de değer kazanmaz. Bazen bir tebessüm, samimi bir niyetle verilirse büyük sevap olur. Ama bir dağ kadar ibadet, riya karışınca boşuna gidebilir. Bu yüzden mümin, yaptığı her işte önce kalbini kontrol etmelidir: Bunu gerçekten Allah için mi yapıyorum, yoksa insanlar görsün diye mi. Niyet, ameli güzelleştirir. İşini Allah rızası için yapan bir öğretmen, sadece bilgi değil; ahlak da öğretir. Rızkını helalinden kazanmaya niyet eden bir esnaf, ticaretini ibadete dönüştürür. Bir anne, çocuğunu Allah’ın emaneti bilerek yetiştirirse, o da bir ibadet kazanır. Kur’an-ı Kerim’de Rabbimiz buyurur, Kim ahiret kazancını isterse, onun kazancını artırırız; kim dünya kazancını isterse, ona da ondan veririz. Fakat ahirette onun hiçbir nasibi olmaz. (Şûrâ, 20) Demek ki mesele, sadece yapmak değil; niçin yaptığını bilmektir. Çünkü Allah, yapılanın büyüklüğüne değil, niyetin samimiyetine bakar. O hâlde müminin en büyük gayreti, niyetini temiz tutmak olmalıdır. Zira niyetin berrak olduğu yerde, amel de bereketli olur. Gösterişten arınan bir kalp, Rabbine en yakın kalptir. Rabbim bizlere ihlâs nasip eylesin. Yaptığımız her ameli sadece Senin rızan için yapmayı ve o niyeti hayatımızın rehberi kılmayı bizlere lütfeyle.