İsraf, yenilmeyen veya fazla alınan malzemelerin atılması veya kullanılmamasıdır. İsraf etmek bir toplumda en kolay yapılan şeydir. Birşeyi atmak kolaydır oysa onu kazanmak bir o kadar zordur. İnsanoğlu kendi alın teri ile kazanıp almadığı hiçbir şeyin kıymetini bilemiyor. Bilinmeyen kıymet de beraberinde israfı getiriyor. Dünya genelinde en çok israf edilen gıda kuşkusuz ekmektir. Ekmek israfı o kadar korkunç bir hal aldı ki attığımız her adımda yerlerde ekmekler doldu taştı. Çöp kenarlarına asılan poşetlerde, duvar kenarlarına bırakılanlar, daha da ileri gidip çöpe atanlardan olmak üzere ekmek israfı önlenmesi güç bir hal aldı. Her evde günlük alınacak miktarın fazlası değerlendirilmeyip hemen çöp kenarlarına asılmakta. Bizim ülkemizde ekmek bulmak kolay ve değersiz. Değerini kaybettiren faktör ise çöp kenarlarının ekmekle dolup taşması. Bizler ekmeğe gerektiği değeri vermeyip hak ettiğinin daha da altında bir hareketle çöplere atıyoruz. Oysa insanlık en büyük dersi Gazze'de gördü. Ekmeğin, unun, suyun, ilacın, kıyafetin, bebek bezinin, mamanın yaşam için ne gerekli ise ger türlü gıda ve malzemenin kıyametinin bilinmesi gerektiğinin en büyük örneğiydi Gazze. Oradaki masul çocukların un alabilmej için çıroınışlarına karşı bizlerinçöp kenarlarına astığımız ekmek poşetleri. Dünya iki ülke içinde yaşam alanı iken yaşamak için gerekli gıdalara ulaşmaktaki adaletsizlik neden ? Bir tarafta açlıktan can veren insan kümesi, bir tarafta doyumsuzluk had safhada ekmeğine sahip çıkmayıp onu çöpe atan başka bir millet. Dünya'nın bizleri sınavındaki adaletsizliği sizler de görüyor musunuz? Bakılacak olursa Ekmek ulaşılması en kolay gıda iken Gazze için ulaşılması en zor bir besin haline geldi. En kötüsü de bu sınava karşı insanlığın sessiz sinema gibi izlenişi. İnsanoğlunun Dünya'ya gelme amacı nedir sizce? Dini ne olursa olsun herkesin içinde yok mudur cenneti kazanmak? Bu adaletsizlik var iken bu yalan Dünya'dan nasıl cennet kazanılır ki? Tabi bu konu tartışılmaya açık değil biliyorum ama dünya düzenindeki adaletsizlik ve bu uğurda can vermeler, daha da korkuncu Dünya'nın buna sessiz bir şekilde izlemesi. Bilemiyorum sonumuz nereye gidiyor ya da daha nasıl kötü senaryolar görecek ve de yaşayacağız. Önce her insan kendi içinde adaleti sağlamalı. Dünya güzelleşmek istiyorsak en başta kendimizden başlamalıyız. İsraf konusunu kenara atmadan ekmeğimize sahip çıkmalıyız. Ekmeğin değerini en üst seviyede göstermeliyiz ki ekmek de başka milletlere ulaşabilsin. Belki bizlerin israf etme konusundaki cezayı başka masum ülkeler çekiyor olamaz mı? Gazze'yi önümüzde en büyük örnek alarak ekmeğimize sahip çıkalım.