Ankara Ulus’ta emeklilik dramı: 200 liralık otele sıkışan hayatlar

Ankara’nın merkezinde tarihi Ulus semtinin arka sokaklarında eski tabelalı ucuz otellerin ışıkları hiç sönmüyor... Ancak bu oteller artık turistlerle değil, geçinemeyen yaşlı emeklilerle dolu. Bir zamanlar bavul ticareti yapanların, memur konuklarının, esnaf yolcularının kaldığı oteller bugün hayatının son dönemini tek başına geçiren yüzlerce emeklinin son sığınağı.

Günlüğü 200 ile 400 lira arasında değişen bu küçük ve çoğu bakımsız odaların aylık bedeli 6 bin liradan 12 bin liraya kadar çıkıyor. 6 bin lira ödeyenlerin odasında tuvalet ve banyo yok; ortak kullanım alanlarında sıra bekleyerek yaşamlarını sürdürüyorlar.

16.881 TL EMEKLİ MAAŞIYLA “OTEL KÖŞESİNDE” YAŞAM

Emeklilerin büyük bölümü en düşük emekli maaşı olan 16 bin 881 lirayı alıyor. Kira fiyatlarının 15-20 bin lira bandına yükseldiği Ankara’da bu maaşla ev tutmaları artık imkansız. Otel parası düşüldükten sonra ellerinde kalan para ancak gıda masrafına yetiyor.

Her akşam otele dönen emeklilerin çoğunun elinde küçük bir poşet var… İçinde çoğu zaman sadece haşlanmış patates, birkaç yumurta, biraz peynir ya da üç parça tavuk baget. Yemeklerini odadaki tek gözlü piknik tüpünde hazırlıyorlar.

“EVİM OLSUN İSTEMEZ MİYİM?”

10 yıldır Ulus’taki otellerde yaşayan 65 yaşındaki Mustafa Kara, yaşadıklarını sessiz bir kabullenişle anlatıyor:

“Evim olsun istemez miyim? Ama maaşımı eve mi vereyim, karnımı mı doyurayım? Hesap ortada. Kışın daha da zor.”

Odası küçücük… Bir yatak, bir masa, bir sandalye, bir de küçük tüp. Penceresi çıkmaz sokağa bakıyor.

73 YAŞINDA, 13 YILDIR OTEL ODASINDA

Soyadını vermek istemeyen 73 yaşındaki Garip Bey içinse yaşam artık bir dayanma sınavı.

“13 yıldır otel köşelerindeyim…”