Hakkari Çukurca gazisi hayata sporla bağlandı: Takıma girdi, yuva kurdu

Hakkari Çukurca gazisi hayata sporla bağlandı: Takıma girdi, yuva kurdu
Hakkari’de bir bacağını kaybederek gazi olan Cihan Savaş’ın hayatı Ankara'da basketbolla değişti. TSK’nın engelli Basketbol Takımı'na girdi, burada tanıştığı Derya Dalman evlenip çocuk sahibi oldu. Şimdi en büyük destekçileri onlar.

Hakkari Çukurca’da 2009’da vatani görevini yaparken bölücü terör örgütünün döşediği mayına basıp, sol bacağını kaybederek gazi olan Cihan Savaş’ın hayatı Ankara'da tedavi sürecinde tanıştığı basketbolla değişti. TSK’nın Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımı'na giren gazi Savaş, burada tanıştığı Derya Dalman evlenip çocuk sahibi oldu. Şimdi en büyük destekçileri eşi ve 3 yaşındaki oğlu.

HAYATA SPORLA BAĞLANDI

Cihan Savaş, Hakkari Çukurca'da Uzundere Bölgesi'nde 21 Haziran 2009'da vatani görevini yaparken, mayın arama ve tarama faaliyeti sırasında, terör örgütü PKK'nın döşediği mayına basarak ağır yaralandı. Hakkari Askeri Hastanesi'ndeki ilk tedaviden sonra Ankara'ya Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne sevk edilen Savaş, 36 ameliyat geçirdi ve sol bacağını kaybederek, gazi oldu. Gaziler Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde protez uygulaması ile ayağa kalkan Savaş, bu süreçte 2017'de hastanenin spor kompleksinde antrenmanlarını yapan TSK Tekerlekli Basketbol Takımı ile tanıştı. Takımda basketbol oynamaya başlayan ve hayata bağlanan Cihan Savaş, takım arkadaşı Hüseyin Avni Dalman'ın ablası Derya Dalman ile tanıştı. Birbirine aşık olan çift, 2020 yılında evlendi ve bir çocukları dünyaya geldi. Cihan Savaş'ın tüm antrenman ve maçlarını izleyen eşi ve oğlu Alperen, en büyük destekçileri oldu.

GÖĞSÜMÜ GERE GERE 'GAZİYİM' DİYORUM

Gazi Cihan Savaş, bacağını kaybettiğinde bu duruma alışmanın çok zor olduğunu belirterek "Vatan için, millet için, devletim için, bayrağım için, dinim için ben bu bedeni verdim diye düşünüyorum. Gerekirse canımı da veririm diye düşünüyorum. Beni hayata bağlayan gerçekten de bu vatan için, bayrak için yaptığım şey. Yani normal engelli olsaydım 'acaba ben bunu kaldırabilir miydim' diye düşünüyorum. Şimdi gittiğim yerde göğsümü gere gere 'gaziyim' diyebiliyorum. Buraya geldiğimde ampute futbol ile tanıştım ilk önce. Denedim; ama platinlerim ve kırık yerlerim çok olduğu için ampute futbolu yapamadım. Sonra hastanedeki spor salonundaki basketbol oluşumunu gördüm. Sandalyeye oturduğumda beğenildim, seriydim, becerebileceğimi düşündüm" ifadelerini kullandı.

ÇOCUĞUM 'BABA' DİYE BAĞIRINCA YETİYOR BANA

Eşi ile de basketbol sayesinde tanıştıklarını anlatan Savaş, "O zamanlar Derya'yı tanımıyordum. Kardeşi bizim takımdaydı, onuniçin Derya buraya geliyordu. Biraz uzaktan izledim, planlar kurdum. 'Acaba böyle bir şey olsa nasıl olur' diye düşündüm. Tabii o planları kendi kendime yaptım; ama kendi kendime yürütemezdim ben bunu. Eşimi de bu işin içine katmak zorundaydım. Evlilik yoluna girmek için buluştuk, konuştuk ve güzel bir hikayemiz oldu, güzel bir evliliğimiz oldu, güzel bir düğünümüz oldu.Sonra çocuğumuzu aldık kucağımıza. Benim desteğim 1'di, 2 oldu. Antrenmanlarda, maçlarda çocuğum 'baba baba' diye bağırınca o bana yetiyor zaten. Ben evlendikten sonra ailem için maddi olarakda manevi olarak da daha çok sarıldım hayata ve sorumluluğum arttı" dedi.

OĞLUMUZ BABASINA ÇOK DÜŞKÜN

Cihan Savaş'ın eşi Derya Dalman Savaş ise eşinin çok iyi bir baba olduğunu söyleyerek, "Cihan çok mükemmel bir babadır. Çocuğuyla beraber zaman geçirir. Her şeyiyle kendisi ilgilenir. Beraber oyun oynuyorlar, tüm aktiviteleri beraber yapıyorlar. Oğlumuz da babasına çok düşkün. Onların arasında böyle farklı bir bağ var" diye konuştu.

Kaynak:www.haberilksayfa.com

HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.